Time management
Blijf op de hoogte en volg Mariëtte
22 April 2015 | Oeganda, Kasese
Dat is een big challenge hier. Challenge ( = uitdaging of gebrek) , dit woord hoor je bijna in iedere zin. Men gebruikt het te pas en te onpas. Nou, voor mij hoort time management bij de grootste challenge hier.
• Zaterdag zaten we bij de sollicitatiegesprekken. Men had 32 sollicitanten uitgenodigd voor de functie van vroedvrouw/ verpleegkundige/ laborante/ kassier/ beveiliging en schoonmaker.
Een eenvoudig rekensommetje: als je deze gesprekken wil voeren binnen 8 uur, dan moet je geen half uur tot een uur nemen voor één kandidaat en ook nog willen pauzeren en lunchen.
Bij de competenties van de diverse functieprofielen stond ook timemanagement.
Op dit punt is de hele sollicitatiecommissie( 8 personen) gezakt. Om 14.30 uur hadden we nog ruim 20 kandidaten te gaan. Om 17.30 uur hebben we ons opgesplitst in 2 teams, zodat we om 20.00 uur doodmoe er door heen waren. Tijd om het te bespreken hadden we niet meer, maar onze punten werden bij elkaar opgeteld en zo zijn we tot de beste keuze gekomen voor onze ‘Staff’.
• Wat kan er hard gewerkt worden als het moet! En wat is er hard gewerkt! Zondagmorgen vroeg terug naar Kisolholho, want Ria en ik hadden er een hard hoofd in of we op tijd klaar zouden zijn. Maar we kregen zondag zoveel hulp, het ging als een speer! Maandag de hele dag werd er in en rondom het gebouw gewerkt. Regelmatig kwamen er nieuwsgierige mensen langs, die we op een gegeven moment moesten weigeren binnen te komen, omdat het ons van ons werk hield. De staff kwam ’s middags ook langs en waren verrast en blij met de dingen die ze zagen. Om 17.00 uur had ik het helemaal gehad. Laatste dagen slecht geslapen en van ’s morgens tot ’s avonds in touw, het was even helemaal op. “s Avonds zou er een kampvuur gemaakt worden en een geit geofferd worden voor de bouwers. Na een hazenslaapje zouden Ria en ik terug komen, maar het begon heel hard te regenen en dit bleef voor een paar uur aanhouden. Wij zijn bij ons huis gebleven, maar de geit is toch geofferd en opgepeuzeld door de werkers.
• Dinsdagmorgen er vroeg uit voor de ‘finishing touch’, de ballonnen van Wilden Ganzen opgeblazen en opgehangen. Volgens het programma zouden de activiteiten beginnen om 9.00 uur, maar omdat het ’s morgens ook nog even regende, kwamen de tenten en stoelen pas om 10.30 uur. Uit eerdere ervaringen weet ik dat het programma gewoon 3 uur later kan beginnen, en zo vertrokken Ria en ik, in onze Afrikaanse kleren, met een delegatie pas rond 12.00 uur naar Bwerra, waar we de chief guest : chairman LC V ( het hoofd van het district, gekozen door de mensen in het district, en vertegenwoordigd in de regering) ophaalden. Vooraf gegaan door een drumband liepen we door Bwerra in de hete zon een paar kilometers, ( Cawarra girls: ik ben helemaal getraind voor het Pieterpad volgend weekend!) gevolgd door vele, vele kinderen. Buiten Bwerra weer in de auto en vlak voor Kisolholho weer lopend naar de kliniek. Wat een happening. Alle officials waren ‘impressed’ bij alles wat ze zagen, in en rondom de kliniek. De chairman heeft samen met mij de steen onthuld, waarna de toespraken konden beginnen. Ook hier kent men geen time management in, want men praat graag en lang. We werden onderbroken door een stortbui, die gelukkig niet zo lang duurde. Na entertainment door het plaatselijke koor en de vrouwengroep werd iedereen voorzien van een lunch ( 17.00 uur!). Het was een enerverende dag en het mooiste is: De chairman heeft ons op korte termijn elektriciteit beloofd!!!
• Zaterdag zaten we bij de sollicitatiegesprekken. Men had 32 sollicitanten uitgenodigd voor de functie van vroedvrouw/ verpleegkundige/ laborante/ kassier/ beveiliging en schoonmaker.
Een eenvoudig rekensommetje: als je deze gesprekken wil voeren binnen 8 uur, dan moet je geen half uur tot een uur nemen voor één kandidaat en ook nog willen pauzeren en lunchen.
Bij de competenties van de diverse functieprofielen stond ook timemanagement.
Op dit punt is de hele sollicitatiecommissie( 8 personen) gezakt. Om 14.30 uur hadden we nog ruim 20 kandidaten te gaan. Om 17.30 uur hebben we ons opgesplitst in 2 teams, zodat we om 20.00 uur doodmoe er door heen waren. Tijd om het te bespreken hadden we niet meer, maar onze punten werden bij elkaar opgeteld en zo zijn we tot de beste keuze gekomen voor onze ‘Staff’.
• Wat kan er hard gewerkt worden als het moet! En wat is er hard gewerkt! Zondagmorgen vroeg terug naar Kisolholho, want Ria en ik hadden er een hard hoofd in of we op tijd klaar zouden zijn. Maar we kregen zondag zoveel hulp, het ging als een speer! Maandag de hele dag werd er in en rondom het gebouw gewerkt. Regelmatig kwamen er nieuwsgierige mensen langs, die we op een gegeven moment moesten weigeren binnen te komen, omdat het ons van ons werk hield. De staff kwam ’s middags ook langs en waren verrast en blij met de dingen die ze zagen. Om 17.00 uur had ik het helemaal gehad. Laatste dagen slecht geslapen en van ’s morgens tot ’s avonds in touw, het was even helemaal op. “s Avonds zou er een kampvuur gemaakt worden en een geit geofferd worden voor de bouwers. Na een hazenslaapje zouden Ria en ik terug komen, maar het begon heel hard te regenen en dit bleef voor een paar uur aanhouden. Wij zijn bij ons huis gebleven, maar de geit is toch geofferd en opgepeuzeld door de werkers.
• Dinsdagmorgen er vroeg uit voor de ‘finishing touch’, de ballonnen van Wilden Ganzen opgeblazen en opgehangen. Volgens het programma zouden de activiteiten beginnen om 9.00 uur, maar omdat het ’s morgens ook nog even regende, kwamen de tenten en stoelen pas om 10.30 uur. Uit eerdere ervaringen weet ik dat het programma gewoon 3 uur later kan beginnen, en zo vertrokken Ria en ik, in onze Afrikaanse kleren, met een delegatie pas rond 12.00 uur naar Bwerra, waar we de chief guest : chairman LC V ( het hoofd van het district, gekozen door de mensen in het district, en vertegenwoordigd in de regering) ophaalden. Vooraf gegaan door een drumband liepen we door Bwerra in de hete zon een paar kilometers, ( Cawarra girls: ik ben helemaal getraind voor het Pieterpad volgend weekend!) gevolgd door vele, vele kinderen. Buiten Bwerra weer in de auto en vlak voor Kisolholho weer lopend naar de kliniek. Wat een happening. Alle officials waren ‘impressed’ bij alles wat ze zagen, in en rondom de kliniek. De chairman heeft samen met mij de steen onthuld, waarna de toespraken konden beginnen. Ook hier kent men geen time management in, want men praat graag en lang. We werden onderbroken door een stortbui, die gelukkig niet zo lang duurde. Na entertainment door het plaatselijke koor en de vrouwengroep werd iedereen voorzien van een lunch ( 17.00 uur!). Het was een enerverende dag en het mooiste is: De chairman heeft ons op korte termijn elektriciteit beloofd!!!
-
22 April 2015 - 16:39
Angret:
GEFELICITEERD, jullie hebben het gered, de kliniek is open!
Dat is wel een heel groot compliment waard, met een diepe buiging en wat een time management!
Ik hoop dat jullie nu ook nog kunnen genieten van het resultaat of blijft er veel te regelen en te doen. Ik heb een artikel gelezen over Waka Waka het betekent bright shine en wordt door allerlei organisaties aan ontwikkelingslanden geschonken. Het geeft licht en stroom, is zo groot als een telefoon en laat zich met zonlicht op. Uitvinder is Maurits Groen. Misschien iets om te onthouden of te onderzoeken.
Ik wens jullie nog een hele goede week en veel geniet momenten na deze geweldige mijlpaal -
22 April 2015 - 19:29
Ria Pater:
VAN HARTE GEFELICITEERD en ook van mij een hele diepe buiging! -
23 April 2015 - 15:38
Anneke:
GEWELDIG!!!!!!!! -
23 April 2015 - 20:40
Wim En Tini:
Lieve Jet en RIa,
Het is jullie gelukt!
Wat is dit geweldig! Respect hoor!
laat de zwangere maar komen.......
Liefs van Wim en Tini -
23 April 2015 - 21:02
Vonnie:
Hallo Ria en Mariëtte,
Wat geweldig dat het is gelukt. Het ziet er prachtig uit. Bedankt voor de mooie foto's en de prachtige verslagen. Ik hoop dat jullie nog wat rust krijgen, want dat hebben jullie verdiend. Liefs Vonnie -
26 April 2015 - 20:56
Irmgard:
Wow.... ik heb alles in één keer doorgelezen, eerder kwam 't er op één of andere manier niet van..... heb tussendoor natuurlijk al wel vanalles over jullie gehoord!!
Wat prachtig om te lezen wat jullie allemaal voor elkaar hebben gekregen!! En ook nog gelukt; op tijd open!! Helemaal top; GEFELICITEERD!!
Ik heb echt bewondering voor alles wat jullie gedaan hebben en nog doen.
Ik heb verschillende keren met een brok in m'n keel zitten lezen....pffff..... en die foto's; WOUW!!
De foto's van de kinderen die in de rij stonden voor de tennisballen had ik op Ruud z'n facebook al gezien, schitterend dat je ze met zo'n (voor ons) kleinigheidje zo blij kan maken!!
Ik raak niet uitgekletst maar verder hebben we het er wel over als we elkaar hier weer zien!!
Ik ben echt onder de indruk!!
Heel veel liefs en groetjes Irmgard XX -
26 April 2015 - 20:59
Irmgard:
Ik bedenk net ineens dat je nu zo ongeveer onderweg terug gaat/bent...
Sterkte met afscheid nemen van alles en iedereen en een hele goede terugreis!!
Tot snel!! XX -
29 April 2015 - 09:37
Lian:
Van harte gefeliciteerd met de opening. Wat hebben jullie er hard voor moeten werken!
Fijn om te lezen dat je goed getraind bent voor het Pieterpad, want daar maakten we ons wel een klein beetje zorgen over.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
